Πηγή : NOMOS
(ΠΟΙΝΔ/ΝΗ 2003/792, ΠΟΙΝΛΟΓ 2003/1747)
Κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων. Η από μέρους του απλού πολίτη που τελεί σε καλή πίστη και αγνοεί την ιδιότητα ενός νομίσματος ως παραχαραγμένου αποδοχή του εν λόγω νομίσματος όταν του δίδεται από τρίτο πρόσωπο σε κάποια συναλλαγή και η θέση αυτού σε κυκλοφορία σε κάποια περαιτέρω συναλλαγή, σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν στοιχειοθετεί το έγκλημα της κυκλοφορίας παραχαραγμένων νομισμάτων.
Εγκ. Εισ. ΑΠ 2/2003
Προς τους κ.κ. Εισαγγελείς Εφετών
κ.κ. Εισαγγελείς Πρωτοδικών της χώρας
Το άρθ. 208 του Π.Κ. με τον τίτλο “Κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων” προβλέπει δύο περιπτώσεις:
α) εκείνη που ο δράστης εκ προθέσεως θέτει σε κυκλοφορία νόμισμα παραχαραγμένο για το οποίο γνωρίζει ότι έχει παραχαραχθεί και
β) την περίπτωση εκείνη κατά την οποία ο δράστης δέχτηκε το παραχαραγμένο νόμισμα, που του δόθηκε από άλλον, ως γνήσιο, διατελώντας δηλαδή σε άγνοια ότι τούτο είναι παραχαραγμένο, και το οποίο στη συνέχεια θέτει σε κυκλοφορία αφού προηγουμένως με οποιοδήποτε τρόπο έλαβε γνώση ότι είναι παραχαραγμένο νόμισμα.
Και στις δύο πιο πάνω περιπτώσεις αξιόποινης συμπεριφοράς ο δράστης θα πρέπει αναμφιβόλως να τελεί εν γνώσει ότι πρόκειται για παραχαραγμένο νόμισμα και, όντας εν γνώσει της ιδιότητας αυτής του νομίσματος, το θέτει σε κυκλοφορία, δηλαδή το χρησιμοποιεί ως μέσον (οικονομικής) συναλλαγής.
Εν όψει των ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι η από μέρους ενός απλού πολίτη, που τελεί σε καλή πίστη και αγνοεί την ιδιότητα ενός νομίσματος ως παραχαραγμένου, αποδοχή του εν λόγω νομίσματος, όταν του δίδεται από τρίτο πρόσωπο σε κάποια συναλλαγή, και η θέση αυτού σε κυκλοφορία, σε κάποια περαιτέρω συναλλαγή, σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν στοιχειοθετεί από άποψη υποκειμενικής υπόστασης τις αξιόποινες πράξεις του άρθρου 208 του Π.Κ.
Κατόπιν τούτων είναι απορίας άξιον πώς έχουν μέχρι σήμερα ταλαιπωρηθεί, με σύλληψη, κράτηση και παραπομπή σε αυτόφωρη διαδικασία απλοί άνθρωποι του λαού, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνθρωποι πολλών ή ολίγων γραμμάτων, για τους οποίους είναι πασιφανές ότι δεν μπορούν να τελούν εν γνώσει ότι ένα νόμισμα που τους δόθηκε, ενίοτε από Ταμείο Ασφαλιστικού Οργανισμού, Δημ. Υπηρεσία ή Τράπεζα, είναι παραχαραγμένο. Αντίθετη εκδοχή και αδιάκριτη δίωξη απλών πολιτών συνιστά κατά τη γνώμη μου εξοργιστικό φαρισαϊσμό και αφόρητη τυπικολατρεία.
Επιθυμώ να δηλώσω, προς πάσαν κατεύθυνση, ότι προσωπικώς θα κινήσω διαδικασία πειθαρχικής δίωξης κατά οποιουδήποτε ο οποίος του λοιπού θα ερμηνεύσει με τέτοιο “ευρύ” τρόπο το άρθρο 208 του Π.Κ. Ο ποινικός νομοθέτης με τη θέσπιση της εν λόγω διάταξης ηθέλησε την προστασία του θεσμού του νομίσματος, προφανώς έναντι σοβαρών περιπτώσεων παραχάραξής του, Τέτοια όμως περίπτωση δεν μπορεί να είναι ποτέ η από έναν απλό πολίτη κατοχή ή κυκλοφορία ενός ή δύο, μικρής μάλιστα αξίας, νομισμάτων, εφόσον βεβαίως δεν προκύπτουν στοιχεία ότι η κυκλοφορία αυτή αποτελεί μέρος κυκλοφορίας μεγαλύτερου αριθμού παραχαραγμένων νομισμάτων.
Με το πνεύμα αυτό παρακαλώ να εκδόσετε, αμέσως και κατεπειγόντως, σχετικές οδηγίες προς τα αστυνομικά όργανα που τελούν υπό την εποπτεία σας στον κύκλο της αρμοδιότητάς σας, έτσι ώστε ν` αποφεύγεται του λοιπού η αδικαιολόγητη ταλαιπωρία ελλήνων ή/και αλλοδαπών πολιτών με ανυπολόγιστη μείωση του κύρους της Ελληνικής Πολιτείας.
Ευάγγελος Κρουσταλάκης
